ฝาก ถอน ไม่มีขั้นต่ำ Wander Woman, Marie Javins ค้นพบว่าปลาวาฬในออสเตรเลียไม่เป็นมิตรเหมือนในแอนตาร์กติกา ฉันเลือกไปดูปลาวาฬกับMills Chartersเพราะฉันสามารถขับรถจากที่ตั้งแคมป์ใกล้เมืองเพิร์ธไปยังจุดออกเดินทางที่ท่าเรือในเมืองฮิลลารีส์ได้ในเวลาประมาณ 20 นาที (รวมจุดแวะเติมอากาศในยางแบนของรถเช่าของฉันด้วย) และบริเวณใกล้เคียงมีที่จอดรถมากมาย นอกจากนี้ ทริปวันพุธของพวกเขายังรวมค่าเข้าชมพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำแห่งเวสเทิร์นออสเตรเลียฟรี ซึ่งตั้งอยู่ที่ท่าเรือด้วย
ฉันเคยเมาเรืออย่างรุนแรงทุกครั้งที่ฉันออกไปบนเรือ ช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดคือนอกซานดิเอโก ซึ่งฉันเข้าร่วมการประชุมหนังสือการ์ตูนซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของงาน ฉันลงเอยด้วยการกระดกขึ้นลงตามลำพังในมหาสมุทรในขณะที่เพื่อนนักดำน้ำของฉันเดินไปรอบ ๆ ไล่ครีบหรือขว้างปา เสียงกระเพื่อมเข้ามาหาฉันขณะที่ฉันรอพวกมัน และเมื่อถึงเวลาที่หนึ่งในพวกมันลากฉันกลับขึ้นไปบนเรือ ฉันก็อ่อนแอเกินกว่าจะดูแลตัวเองได้ เขาต้องดึงฉันไปด้านข้างและเอาหัวของฉันเหนือน้ำเพื่อที่ฉันจะได้อาเจียนในมหาสมุทรแปซิฟิกจากนั้นเขาก็ถอดอุปกรณ์ดำน้ำของฉันและลากฉันไปที่ม้านั่งซึ่งฉันยังคงอยู่จนกว่าเราจะกลับมา ไปยังพอร์ต อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ไม่ได้หยุดฉันไม่ให้ไปทานอาหารเย็นที่บริษัทในคืนนั้น แต่ฉันอาจจะไม่ได้กินอะไรมาก
แต่ดูเหมือนว่าฉันจะได้รับขาทะเลของฉันในระหว่างการเดินทางสี่ครั้งและการเดินทาง QE2 ข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกของMariesWorldTour 2001ระหว่างการเดินทางรอบโลกครั้งก่อนของฉัน
ถึงกระนั้น ลมของเมื่อวานบนMariesWorldTour.com ของทศวรรษนี้ ก็ยังแรงพอที่จะทำลายเต็นท์ของฉันได้ ฉันไม่อยากเสี่ยง ก็เลยเอา Dramamine เวอร์ชั่นภาษาไทยทันทีที่ดึงรถเช่าของฉันไปที่ลานจอดรถ Hillarys
ในกรณีที่ ฝาก ถอน ไม่มีขั้นต่ำ
ฉันพบเรือยอทช์ที่ฉันได้ลงนามในวันนั้นและขึ้นเครื่อง นักบินได้พูดคุยกับชาวออสซี่แบบธรรมดาๆ ก่อนที่เราจะออกเดินทางสู่สิ่งที่เรียกว่า Humpback Highway ในมหาสมุทรนอกเมืองเพิร์ท
“เมื่อวานมีลมนิดหน่อย วันนี้เราจะมีคลื่นสูง 3 เมตร ถ้าคุณรู้สึกเบี้ยวนิดหน่อย เรามีถุงอยู่ริมน้ำ อย่าไปคดในบ้านล้อเลย”
นักธรรมชาติวิทยาของเรือแสดงให้เราเห็นวาฬหลังค่อมพลาสติกชื่อสตีฟ ดังนั้นเราจึงรู้ว่าควรมองหาสันเขาและครีบหลังเพื่อระบุวาฬของเรา จากนั้นเราก็ไป
ผู้โดยสารราวๆ 30 คนของเราราวๆ ครึ่งๆ ของเราเริ่มรีบวิ่งไปหากระเป๋าผู้ป่วยภายในสิบนาทีแรก ขณะที่เรือโยกขึ้นลง ขึ้นและลง วันนั้นแจ่มใสแต่คลื่นยังเหลือจากเมื่อวาน
ตอนนี้ฉันดีใจมากที่ได้กินยาแก้เมารถของไทย
เราอยู่ข้างนอกประมาณสามชั่วโมงครึ่งและเห็นวาฬมากมาย พวกเขาไม่ได้เข้าสังคมเหมือนปลาวาฬในแอนตาร์กติกาเมื่อฉันอยู่ที่นั่นในปี 2547 – ที่นั่นปลาวาฬมิงค์ได้มาถึง Zodiacs และยื่นจมูกออกมาที่เรา แต่วาฬเหล่านี้ยังคงเป็นวาฬที่เท่ห์มาก – แม่และลูกวัวเกือบทั้งหมดในการอพยพประจำปีไปยังแอนตาร์กติกาสำหรับฤดูร้อนของออสเตรเลีย
เมื่อสิ้นสุดชั่วโมงแรก ผู้โดยสารประมาณ 70-80% ป่วย และมีความเสี่ยงร้ายแรงที่กระเป๋าบาร์ฟจะหมด ฉันละสายตาจากถังขยะที่บรรจุถุงเต็มแล้วเก็บไว้ที่ทะเล ไล่ล่าครีบหลัง
ปลาวาฬเร็วเกินไปสำหรับคุณที่จะโฟกัส วางแผน และยิง คุณเพียงแค่ต้องคลิกกล้องของคุณเมื่อเห็นและหวังว่าคุณจะสามารถดึงบางอย่างออกจากภาพได้ในภายหลังใน Photoshop
ฉันได้สองสามนัด แต่ส่วนใหญ่พลาดช็อตที่ดีที่สุด และหลังจากทริปนี้ ฉันก็มุ่งหน้าไปที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ก่อนกลับแคมป์ ไปที่เต็นท์ของฉันพร้อมเสาที่ยืมมา ฉันต้องคืนเสาให้รปภ.ในตอนเช้า แต่ฉันจะทำอะไรหลังจากนั้น?
“คุณซ่อมได้หรือไม่?” เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันมอบเสาเต็นท์ที่หักให้แคชเชียร์ที่ Ray’s Outdoors ซึ่งฉันซื้อเต็นท์เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว
“แน่นอน แต่คำถามคือเรามีสินค้าในสต็อกไหม”
เราตรวจสอบแล้ว พวกเขาไม่ได้ ฉันหวังว่าพวกเขาจะเอาเต็นท์คืนและมอบเต็นท์ใหม่ให้ฉัน แต่เห็นได้ชัดว่าฝนและลมกระโชกแรงไม่ได้ครอบคลุมอยู่ในข้อตกลงการซื้อของฉัน
“เรามีสิ่งเหล่านี้” เธอแสดงแท่งอะไหล่ให้ฉันดู ซึ่งมีเส้นผ่านศูนย์กลางเท่ากับของฉันแต่ยาวกว่า “แต่พวกมันยาวเกินไป”
ฉันไม่ต้องการที่จะพยายามแยกแยะวิธีแยกเสาและร้อยใหม่
เธอโทรศัพท์บ้าง
“พวกเขามีพวกเขาอยู่ฝั่งตรงข้ามถนน ที่นี่ ฉันจะแสดงให้คุณเห็นว่าควรขับรถที่ไหน”
ฉันขับรถไปที่ร้านค้ากลางแจ้งใกล้ ๆ ที่เธอชี้ให้ฉันไป ผู้จัดการกำลังรอฉันอยู่
“นี่ ตามฉันมา”
เขาพาฉันไปที่เสาเต็นท์เดียวกันกับที่ฉันเคยเห็น
“แต่มันนานเกินไป”
“คุณเพิ่งเห็นมัน” เขาทำการเคลื่อนไหวเลื่อยด้วยมือของเขา
“โอ้ ฉันจะอัดเทปของฉันเอง ไม่เป็นไร”
เขาดูสับสน
“ฉันกำลังเดินทาง ฉันไม่ได้ถือเลื่อยมือ!”
“งั้นก็ใช้มีดสเต็กสิ”
ฉันใช้โอกาสอีกครั้งในการอธิบายสถานการณ์ของฉัน
“ฉันมีมีดเนยพลาสติก”
เทปกันเลยทีเดียว
ฉันกลับมาที่รถและหลังจากหยุดรถอย่างรวดเร็วที่บริษัทรถเช่าซึ่งพนักงานก็โบกมือให้ยางที่รั่วของฉันซึ่งไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ฉันมุ่งหน้าลงใต้ ผ่านเมืองเพิร์ท ผ่านทางออก Fremantle และเข้าไปในโน้นสีฟ้าคราม เป้าหมายของฉันคือไปทางใต้สู่ออลบานีเป็นเวลาสองสามวัน เพื่อดูต้นไม้ยักษ์ก่อนที่จะหันหลังกลับเพื่อเดินทางกลับเพิร์ท
ฉันไปถึงเมืองชายฝั่งที่ชื่อบัสเซลตัน ซึ่งขึ้นชื่อในเรื่องท่าเทียบเรือไม้ยาว ฉันเช็คอินที่ Kookaburra Campground (ฉันไม่เห็น kookaburras เลย) และเดินเข้าไปในเมืองเพื่อหาอาหาร
ฉันคิดอีกครั้ง ร้านอาหารมีราคาแพงมากในรัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย ฉันไม่สามารถทำงานออก KMart นั้นราคาถูก ร้านค้าดอลลาร์ก็ถูก รถเช่าก็ราคาเดียวกับที่บ้าน แต่น้ำมันแพงมากและการทานอาหารในร้านอาหารก็แพงเกินคาด สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของมูลค่าเงินดอลลาร์ออสซี่หรือไม่? แต่นั่นเกี่ยวข้องกับเงินเดือนซึ่งดูเหมือนจะไม่สูงกว่าที่บ้านในอเมริกาอย่างไร
ฉันต้องดูว่ามีค่าใช้จ่ายอะไรบ้างในนิวเซาธ์เวลส์และแทสเมเนียก่อนที่จะพิจารณาเรื่องนี้ต่อไปฉันควร
ในตอนเช้า ฉันได้ดูท่าเทียบเรืออย่างรวดเร็ว (ซึ่งมีรถไฟขบวนเล็กวิ่งไปจนสุดทาง) ก่อนขับรถต่อไป ที่เมืองกับดักนักท่องเที่ยวที่น่ารักของมาร์กาเร็ตริเวอร์ ฉันหยุดนานพอที่จะนั่งในร้านกาแฟ จากนั้นจึงแวะดู wi-fi ที่ร้านหนังสือในท้องถิ่น น่ารักจังเลยเมืองนี้ แต่ฉันไม่อืดอาด – ฉันขับรถตรงไปทางใต้เพื่อไปยังแหลมลีอูวิน
ตอนนี้ฉันเกือบจะหลุดจากแผนที่แล้ว นี่คือทิศตะวันตกเฉียงใต้ที่ไกลที่สุดเท่าที่คุณจะไปได้ในออสเตรเลีย จากที่นี่ไปทางใต้ ไม่มีอะไรนอกจากมหาสมุทรระหว่างฉันกับแอนตาร์กติกา และทางทิศตะวันตกมีทวีปแอฟริกา ฉันโบกมือ
“สวัสดี แอฟริกา จำฉันได้ไหม”
คงไม่หรอกฉันเข้าใจแล้ว ฉันเป็นแค่คนตัวเล็กคนหนึ่งและแอฟริกาเป็นทวีปใหญ่ที่มีสิ่งต่างๆ มากมายเกิดขึ้น
ฉันอยู่ที่นี่ ที่มหาสมุทรใต้มาบรรจบกับมหาสมุทรอินเดีย
และมันก็รู้สึกเหมือนกับว่า อะไรจะง่ายขนาดนั้น!
ฉันรีบกลับไปที่ภายในรถฮุนไดที่ไม่มีลมและเร่งความเร็วไปตามถนน ฉันตั้งใจจะมุ่งหน้าไปทางตะวันออกเพื่อเริ่มต้นการเดินทางเพื่อดูต้นไม้ใหญ่ แต่ฉันพลาดทางกลับ
เอ๊ะ ลืมไปเลยฉันคิด ขับพอ. ฉันตัดสินใจกลับไปที่ Margaret River สักสองสามวัน จากนั้นไปที่ Fremantle ก่อนเที่ยวบินไปแทสเมเนีย
ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงแผนการเดินทางของฉันจึงพาฉันกลับไปที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวมาร์กาเร็ตริเวอร์ ซึ่งฉันเดินขึ้นไปหาผู้หญิงที่อยู่เบื้องหลังโต๊ะ
“ฉันต้องการสองสิ่ง ที่ตั้งแคมป์ และสิ่งที่ต้องทำในวันพรุ่งนี้ที่ฉันไม่ต้องขับรถ ฉันเหนื่อยกับการขับรถ”
เธอตั้งฉันขึ้น ไม่กี่นาทีต่อมา ฉันขับรถไปที่ Margaret River Tourist Park นอกเมือง มันเยี่ยมมาก – มีเสื่อตาข่ายสีเขียวระดับหนึ่งที่ฉันได้เรียนรู้ว่าฉันชอบจากที่ตั้งแคมป์อื่นสองสามแห่ง คุณแปรงมันออก (ฉันซื้อไม้กวาดที่ร้านขายดอลลาร์ในเพิร์ธ) วางเต็นท์ของคุณผ่านตาข่ายแล้วเปิดมันขึ้นมาด้วยเสาที่ติดเทปไว้ และ voila รังทันที
นอกจากนี้ Margaret River Tourist Park ยังมีบริการซักรีดที่ราคา 4 ดอลลาร์ต่อสัมภาระ และ Wi-Fi ที่ยอดเยี่ยมที่ฉันใช้ในการเพิ่มกลยุทธ์
ฉันเดินไปที่เมืองเพื่อฝันร้ายเรื่องการเงินอีกเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับอาหาร จากนั้นกลับมาบ้านเพื่อซุกตัวในถุงนอนอุ่น ๆ ของฉัน สายไฟต่อ K-Mart มูลค่า 11 ดอลลาร์ของฉันก็จิ้มผ่านหน้าจอด้านหลังของเต็นท์เพื่อชาร์จกล้องของฉัน
และในตอนเช้า ชายคนหนึ่งขับรถมารับฉันเพื่อทัวร์โรงกลั่นเหล้าองุ่นและโรงเบียร์ครึ่งวัน ฉันไม่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ด้วยซ้ำ แต่ฉันชอบชิมไวน์และเห็นไร่องุ่น และเขาขับรถพาเราไปรอบๆ เพื่อดูทิวทัศน์และโรงงานช็อกโกแลตด้วย คนอื่นๆ ในทัวร์นี้เป็นชาวยุโรปอายุน้อยหกคนในวัย 20 ต้นๆ และคู่สามีภรรยาชาวเดนมาร์กที่เกษียณอายุแล้ว
ฉันมีนีล คนขับรถและเจ้าของบริษัททัวร์ ไปส่งฉันที่เมืองเพื่อซื้อแซนด์วิชกลับไปแคมป์เพื่อทานอาหารค่ำ
ฉันได้เรียนรู้บทเรียนเกี่ยวกับร้านอาหารที่นี่หลายครั้งเกินไป
และในช่วงเวลาที่ไม่เคยมีมาก่อน ฉันก็กินข้าวในเต็นท์ ฉันจะกวาดล้างในตอนเช้าก่อนที่จะแยกย้ายค่ายและมุ่งหน้ากลับเหนือไปยัง Fremantle ฝาก ถอน ไม่มีขั้นต่ำ